-
1 pachnie prochem
па́хнет по́рохом -
2 pachnieć
глаг.• нюхать* * *pachn|ieć\pachniećę, Че, \pachniećiał, \pachniećieli несов. пахнуть;\pachniećie prochem перен. пахнет порохом;
● coś \pachniećie komuś что-л. влечёт (манит) кого-л.+* * *pachnę, pachnie, pachniał, pachnieli несов.па́хнутьpachnie prochem — перен. па́хнет по́рохом
Syn: -
3 proch
сущ.• порох• порошок• присыпка• пудра• пыль* * *♂, Р. \prochu 1. порох;2. \prochу мн. прах ♂, останки;urna z \prochami урна с прахом; ● pachnie \prochem, czuć \proch пахнет порохом; \prochu nie wymyśli он пороха (пороху) не выдумает, он звёзд с нёба не хватает
* * *м, P prochu1) по́рох2) prochy мн прах m, оста́нкиurna z prochami — у́рна с пра́хом
•- czuć proch
- prochu nie wymyśli
См. также в других словарях:
pachnieć — Coś niedobrze pachnie zob. niedobrze. Coś pachnie naftaliną zob. naftalina. (Coś) pachnie prochem zob. proch 2. Ktoś, coś na milę pachnie czymś zob. mila … Słownik frazeologiczny
proch — m III, D. u; lm M. y 1. zwykle blm «materiał wybuchowy miotający, mało wrażliwy na bodźce mechaniczne, łatwo zapalny, spalający się powierzchniowo bez detonacji» Proch strzelniczy. Nabić, naładować broń prochem. ∆ techn. Proch bezbłyskowy, proch… … Słownik języka polskiego
proch — 1. Beczka prochu «obszar, na którym panuje napięta sytuacja, mogąca w każdej chwili doprowadzić do konfliktu zbrojnego»: (...) wśród chłopskiej ludności narastało poczucie krzywdy wynikającej z nowych obciążeń na rzecz wielkiej własności… … Słownik frazeologiczny